Każda osoba ale też każda relacja, każda firma ma swoją duszę i swoje ego. To naturalna polaryzacja, której doświadczamy na każdym poziomie i etapie życia. Możemy odbierać ją jako walkę - możemy też nadać jej ramy dialogu. Kiedy dobrze rozumiemy ich naturę upraszcza się to, co skomplikowane i łatwiej nam podejmować ważne życiowe decyzje.

Rzeczywistość jest jednak taka, że o duszy boimy się rozmawiać, zwłaszcza w nieznajomym towarzystwie, chcąc uniknąć dyskomfortu doświadczenia różnic światopoglądowych i religijnych. A ego, słowo modne i często używane, budzi raczej negatywne konotacje, na które na ogół nie zasługuje. Tymczasem dusza i ego to dwa plany zawiadujące dobrostanem i spełnieniem w naszym życiu. Każde z nich odgrywa w nim ważną rolę. Dusza, to mówiąc najprościej i omijając cześć światopoglądową, niematerialna część nas, która nosi prawdę o naszym potencjale. O tym, z czym przyszliśmy na ten świat i jak możemy najlepiej to wykorzystać. Jest łącznikiem pomiędzy czymś większym od nas, potencjałem samego świata, a naszym indywidualnym życiem.

Na temat duszy, ducha i ego przez wieki napisano niezliczone tomy, warto więc mieć świadomość, że to, o czym piszemy tutaj, to pewne uproszczenie, wystarczające jednak, aby zrobić dobry i świadomy użytek z podszeptów intuicji, które często próbują się przebić przez racjonalne części nas samych. Oznacza to, jak ujmuje to Alan Seale mentor liderów, założyciel The Center for Transformational Presence, połączenie się z większym obrazem siebie: pasjami, pragnieniami i talentami, które są wyjątkowe właśnie dla nas. Rozwinięte i zadbane dają nam satysfakcję i poczucie spełnienia. Nieodkryte, zaniedbane lub porzucone wracają jak bumerang, tęskną falą przypominając o swoim istnieniu.

W słuchaniu duszy często przeszkadza nam silny głos ego, dbającego o nasze bezpieczeństwo. Spotkałam jakiś czas temu młodego człowieka, który zapytany o kierunek studiów powiedział: „Idę na astronomię. Wiem, że mogę nie znaleźć po tym pracy, ale chcę mieć ciekawe studia”. Ten prosty przykład pokazuje dwie rzeczy. Jedna wspierająca: ten chłopak podążył za głosem duszy, czyli za głosem pasji i zainteresowań. Druga może być sabotażystą w przyszłości, bo w jego głowie już istnieje przekonanie, że pasja może nie przełożyć się na pieniądze. To już głos ego lub środowiska komentującego ten wybór. Jeśli astronomia jest naprawdę jego marzeniem, to idąc za nim, ma szanse stworzyć warunki, aby robić to, co kocha, i jednocześnie zarabiać. I znowu takie przedstawienie sprawy to duże uproszczenie, zakładające, że świat jest idealny, bez osobistych przeszkód i oporu. Opór to nic innego niż ego, które zaczyna nadmiernie dbać o bezpieczeństwo i utrudniać realizację planów, podczas gdy dialog duszy i ego bez przerwy manifestuje się w naszych głowach. Jeśli jesteśmy uważni, możemy się w niego wsłuchać, aby podejmować najlepsze dla nas decyzje.

I tu dochodzimy do sedna: Jak może wyglądać partnerstwo duszy i ego tak, aby mogły się wzajemnie wspierać w osiąganiu twoich wizji i celów? Czego potrzebuje ego, by twoja dusza, by mogła rozwinąć skrzydła? Może chwili zastanowienia nad pojawiającym się lękiem lub oporem? Co powoduje ten opór i kiedy się pojawia? A czego się boję? Jaką to niesie informacje? Czego jeszcze potrzebuje ego? Może wolniejszego tempa dla szalonych projektów duszy? Realizacji pomysłów etapami, aby każdy etap był upewnieniem się, że obrany kierunek jest dobry, zanim zainwestuje się w niego za dużo środków lub energii? W końcu w jaki sposób dusza może zadbać o ego? Może ego potrzebuje więcej wypoczynku, może zorganizowania pomocy, może jakiejś przyjemności, która pomoże zebrać energię przed realizacją nowego pomysłu? Może to jest właśnie dobry czas żeby sobie uczciwie na te pytania umieć odpowiedzieć.

Zapraszamy do doświadczenia koncepcji "Partnerstwo Duszy i Ego". Poniższe nagranie to ćwiczenie z Duszą i Ego, które jest fragmentem webinaru. W tym ćwiczeniu możesz przepracować jakiś temat z obszaru swojego biznesu lub jakiegokolwiek innego obszaru w życiu. Ćwiczenie prowadzi Patryk Lange.